De WSAK
De geschiedenis van WSAC Ibex begon formeel in 1979. Een ondervereniging van CERES deed toen aan rotsklimmen. Deze ondervereniging heette de WSAK (Wageningse Studenten Alpen Klub). WSAK had slechts rond de 50 leden, vooral passieve klimmers. De WSAK-weekenden bestonden uit WSAK-leden, 'geleende' voorklimmers van andere SAC's (Studenten Alpine Club), vooral de ESAC, en non-CERES voorklimmers die in Wageningen studeerden. Die laatsten werden beschouwd als externe leden en hun aantal groeide geleidelijk.
Periode van Chaos
De toename van het aantal externe leden kwam onder de aandacht bij de CERES senaat, vooral omdat de WSAK-statuten geen externe leden toelieten. De senaat stond de WSAK helaas niet toe hun statuten te veranderen zodat externe leden toegestaan waren. De sportstichting daarentegen wilde dat de WSAK opener was voor alle Wageningse studenten, en niet alleen CERES-leden. Als gevolg dreigde de Sportstichting te stoppen met het subsidiëren van de wekelijkse mountaineering training (kracht, conditie en coördinatie) en de subsidie voor de aanschaf van materiaal te beëindigen. Een ander probleem was dat de WSAK geen subsidie kon krijgen voor toprope klimmers die meededen aan een weekend. Dat kwam doordat de KNAV (Koninklijke Nederlandsche Alpen Vereniging) alleen subsidie uitdeelde aan klimverenigingen met voldoende voorklimmers die ook KNAV-lid waren.
Opkomst van WSAC Ibex
Zoals gezegd probeerde de WSAK externe leden in de statuten op te nemen, maar dit werd door de CERES-senaat afgewezen. In 1986 richtten de actieve leden (vooral non-CERES-leden) hun eigen vereniging op: WSAC Ibex (Wageningse Studenten Alpen Club Ibex). Deze vereniging kreeg de steun van de Sportstichting omdat zij lidmaatschap van alle Wageningse studenten toestond. Karin Blok, oud-WSAK-lid en oud-WSAC Ibex-lid, was een van de belangrijke grondleggers van Ibex.
De NSAC (Nederlandse Studenten Alpine Club) besloot dat elke stad één stem kreeg in NSAC-vergaderingen. De WSAK en Ibex moesten uitvogelen hoe ze hiermee om zouden gaan en in het begin deelde ze de stem. De WSAK gebruikte de subsidie voor klimweekenden niet meer en doofde langzaam uit. Ibex werd door de Sportstichting geaccepteerd en kreeg 100% subsidie, en Ibex begon een actieve rol te spelen binnen de NSAC. Bovendien werd een kleine klimmuur gebouwd in het sportcentrum.